فیلم The Women رو سه هفته پیش دیدم و از اون موقع تا الان مشغول نوشتن این متن هستم. ولی این‌قدر تعداد لباس‌ها زیاده که نمی‌شه در مورد همه‌شون صحبت کرد. به نظرم این فیلم از اون فیلم‌هاییه که هر طراح لباسی یا هر کسی که به فشن و طراحی لباس علاقه داره، حتماً باید ببینه و چیزی نیست که بشه تو یه پست وبلاگ گنجوند. من تو این پست به بخش کوچکی از لباس‌هایی که از نظرم خودم جذاب‌تر و مهم‌تر بود اشاره می‌کنم.
تیتراژ شروع فیلم هم یکی از معروف‌ترین تیتراژ‌های هالیووده که هم‌زمان با نشون دادن چهره و اسم بازیگر‌ها، حیوانی که به شخصیت‌شون تو فیلم نزدیکه هم نشون میده. این فیلم از یک نمایشنامه‌ی طنز الهام گرفته شده و توسط George Cukor کارگردانی شده. جالب اینه که این فیلم در مورد مرد‌هاست ولی شما تا آخر فیلم یدونه مرد هم نمی‌بینید!
این فیلم یکی از معروف‌ترین فیلم‌های Adrian، طراح لباس آمریکایی هم هست که لباس زنان در این فیلم، که پر از زرق و برق و زنانگیه رو به خوبی تونسته بر اساس هر شخصیت و خصوصیتی که دارن، طراحی کنه. طراح‌های لباس امروزی هم هنوز از این فیلم الهام می‌گیرند و در کارهاشون استفاده می‌کنند.
فیلم سیاه سفیده ولی قسمت فشن شو رنگیه. با توجه به این‌که نکته‌های فیلم خیلی زیادن، این پست رو به قسمت سیاه سفید و موضوع کلی فیلم اختصاص می‌دم و بعد تو یه پست دیگه به صورت جدا درباره قسمت رنگی که همون فشن شو هست، می‌نویسم.
Norma Shearer در این فیلم نقش اصلیه و نقش یک همسر وفادار به اسم Mary Haines رو بازی می‌کنه که با وقار و رسمی لباس می‌پوشه. یک دیالوگ در فیلم درباره شخصیت اون این توضیح رو میده:
“.She is the only woman while the others are just females”
ست دستمال گردن و دستمالی که تو جیب کتش گذاشته یک ظاهر فانتزی در عین حال کلاسیک بهش داده. (تصویر شماره ۱)
این عکس صحنه‌ایه که مری از آرایشگرش راجع به معشوقه شوهرش میشنوه. یک دامن مشکی کوتاه با کتی با یقه مشکی، همراه با یک دکمه پوشیده. با دقت بیشتر متوجه جزییاتی می‌شیم که شجاعت اون رو در رویارویی با مسائل نشون میده: یک مدال کوچک نظامی که روی سینه‌ش نصب کرده. ( تصویر شماره ۲ و ۳)
توی این صحنه فیلم (تصویر شماره ۴) و توی تصویری که داره از پروژکتور پخش می‌شه، مری یه شلوار دم‌پا گشاد (palazzo pants) با یک لباس راه‌راه قرمز پوشیده. با این‌که این لباس در سال ۱۹۳۹ طراحی و پوشیده شده ولی همین الان هم شیک و قشنگه و از مد نیوفتاده.
بعضی از لباسهای مری رو در زیر می‌بینید:
این یکی از لباس‌هایی که مری تو خونه پوشیده. کمربند پهن با جیب‌ها و دکمه‌های بزرگ (عکس شماره ۷)
آدرین در طراحی بعضی از لباسهای این فیلم از طراح آوانگارد اون دوره یعنی Elsa Schiaparelli الهام گرفته. آدرین با تغییر و اصلاح اون‌ها، طراحی رو مخصوص و به شیوه خودش انجام داده.
یکی از طرح‌های معروف السا، یک سنجاق سینه ست به اسم «broche d’oeil» که به شکل چشم باز طراحی شده و نتیجه همکاری السا با Jean Cocteau بود. (تصویر شماره ۸)
تو این عکس لباس یکی از شخصیت‌های فیلم به اسم سیلوییا با بازی Rosalind Russell رو می‌بینیم (تصویر شماره ۹). یه لباس با طرح سه تا چشم باز که این لباس سورئال به خوبی شخصیت فضول اون و چشم‌هایی که همش تو زندگی دیگران سرک می‌کشه رو نشون میده. این یکی از نمونه‌های طرز فکر مدرن و رو به آینده فیلم در بحث طراحی لباسه.
بعضی از لباسهای دیگه سیلویا رو توی فیلم می‌بینید:
Joan Crawford که نقش Crystal Allen، معشوقه شوهر مری رو بازی می‌کنه، لباس‌هاش مقابل و در تضاد با لباسهای مری طراحی شده. در ابتدا که فروشنده‌ست، لباس کلاسیک مشکی پوشیده ولی وقتی جای مری رو به عنوان معشوقع همسرش می‌گیره، لباس‌هاش شروع به تغییر می‌کنن و پر زرق و برق‌تر می‌شن. لباسهای کریستال عمدتاُ شانه‌های پهنی دارن که نشون دهنده شخیت مغرور و قدرتمند اونه. جواهراتی که همراه لباس مشکی استفاده کرده، لباس رو از سادگی در آورده و زیباترش کرده. ( تصویر شماره ۱۳)
کلاه‌ها هم نقش پررنگی تو فیلم دارن. تو این صحنه (تصویر شماره ۱۵) کلاه‌ها، با لباس فرم کارمندی این خانم‌ها خیلی خوب هماهنگ شده.
نمونه‌های دیگه‌ای از کلاه‌هارو تو تصویر‌های زیر می‌بینید:
در صحنه آخر فیلم، مری و کریستال لباسهای چشم‌نواز ولی همچنان در تضاد هم پوشیدن. رنگشون براق و مدل لباس‌ها حالتیه که تلاش بین اون‌ها برای چشم و هم‌چشمی و رقابت رو نشون میده. (تصویر ۱۸ و ۱۹)
این فیلم رو از اینجا می‌تونید دانلود کنید.
توصیه می‌کنم حتماً این فیلم رو ببینید و به طراحی دقیق آدرین براساس شخصیت هر کاراکتر دقت کنید و هم‌زمان یک سفر هیجان انگیز به سال ۱۹۳۹ برید. لباس‌ها برای اون سال آینده‌نگرانه طراحی شده به طوری که خیلی از اون‌ها امروز هم قشنگ و جذابه.
