یکی از مشکلاتی که از بچگی داشتم و بابتش سرزنش میشدم، این بود که سراغ یه کاری میرفتم و پیگیرش میشدم و بعد یه مدت (چند هفته یا چند ماه یا چند سال) ازش خسته میشدم و ولش میکردم.
بعد دوباره به یک کار دیگه علاقهمند میشدم و میٰرفتم سراغش و پیگیرش میشدم و همه چیش رو یاد میگرفتم و بعد دوباره ولش میکردم.
این باعث شده بود که وقتی میگفتم میخوام یه مهارت جدید یاد بگیرم، باهام مخالفت میکردن و میگفتن باز میخوای بری مثل بقیه چیزها ولش کنی؟ یا توام که همش از این شاخه به اون شاخه میپری!
اگر شما هم مثل من با این مشکل رو به رو بودین و یا هنوز هستین، ادامه مطلب رو بخونین تا متوجه بشین داستان از چه قراره و شما تنها نیستین!
داستان من
من از بچگی تا الان مهارتهای زیادی رو شروع کردم و رها کردم. تمام تکنیکهای نقاشی رو از پاستل، مدادرنگی، آبرنگ تا رنگ روغن، هر کدوم رو یه مدت رفتم و بعد رها کردم. یه مدت کیک و کاپ کیک درست میکردم، حتی سفارش هم میگرفتم و بهم پیشنهاد میکردن همین کار رو ادامه بدم، ولی رهاش کردم. ۶ سال پیانو کار کردم و ول کردم. از ورزشها والیبال، شنا، بسکتبال، ژیمناستیک و ایروبیک رو رفتم و ول کردم. و خیلی چیزهای دیگه که اگر بخوام بگم خودش یه پست وبلاگ میشه.
اینکه همش دنبال تجربه کردن چیزهای جدید بودم برام دردسرساز شده بود. همش بهم میگفتن یه شاخه رو بگیر و همون رو تا تهش برو. اینقدر از اینور به اونور نپر. سنت داره میره بالا و هنوز تصمیم نگرفتی میخوای چیکار کنی!
دیگه سراغ هر مهارتی میرفتم و به نقطهای میرسیدم که حس میکردم برام تکراری شده و حوصلهم رو سر میبره، عذاب وجدان شدید میگرفتم و بعد قبل دیگران خودم رو سرزنش میکردم که چرا نمیتونم مثل بقیه بچسبم به یه چیزی و رهاش نکنم.
یادمه یه بار یکی از دوستام دوسال پیش ازم پرسید آرزوم اینه در آینده چیکار کنم؟ گفتم نمیدونم! واقعا هم نمیدونستم. تو جواب بهش گفتم آرزوم اینه بفهمم به چی واقعا علاقه دارم.
وقتی تصمیم گرفتم رشته دانشگاهیم رو که ازش بدم میومد رها کنم و برم دنبال علاقهم نمیدونستم علاقهم چیه. علاقههام طیف زیادی رو شامل میشد و من دوست داشتم همه کار بکنم! هم دوست داشتم گرافیک بخونم هم عکاسی هم طراحی صنعتی…
ولی خب فقط یک انتخاب داشتم و با توجه به اینکه سابقهم تو از این شاخه به اون شاخه پریدن خراب بود، باید چیزی رو انتخاب میکردم که ازش خسته نشم.
همین موضوع اینقدر بهم استرس وارد کرد که دیگه شبها از فکر کردن نمیتونستم بخوابم و ذهنم همش مشغول بود. یه جا به خودم گفتم داری زیادی بزرگش میکنی، فوقش رفتی و خوشت نیومد میری یه رشته دیگه! تو که عادت داری :)))
بعد این ذهنم خیلی بازتر شد و با مقایسه واحدهای درسی رشتههایی که دوست دارم تونستم چیزی که علاقه دارم رو پیدا کنم و تا الان خسته که نشدم هیچی، بیشتر هم بهش علاقهمند شدم.
ولی همچنان اگر ببینم به چیز جدیدی علاقهمند شدم و فرصتش رو داشته باشم، دنبال اون هم میرم. برای من هیچ چيز اندازه کشف کردن مهارتهای هیجان انگیز نیست!
آیا شما چند پتانسیلی هستید؟
خیلیها توی پیام ها بهم گفتن نمیدونن به چی علاقه دارن و خسته شدن از بس از این شاخه به اون شاخه پریدن و فکر میکنن مشکل دارن که مثل بقیه نیستن، مخصوصا که الان موقع انتخاب رشتهست خیلیها ذهنشون درگیر این موضوعه.
اگر در جواب میخوای چه کاره شی؟ مطمئن نیستین که فقط یک کار میخواین انجام بدین و جوابهای زیادی تو ذهنتون دارین،این ویدیو از سخنرانی Emilie Wapnick رو ببینید تا متوجه بشین شما تنها نیستین!
این ویدیو زیرنویس فارسی داره که اول روی قسمتی که با دایره مشخص کردم کلیک میکنید و بعد از منویی که باز شده روی Persian کلیک میکنید و زیرنویس فارسی میشه.
وقتی این ویدیو رو دیدیم، آرزو کردم کاش یکی بود و اینهارو زودتر بهم میگفت تا نصف بیشتر زندگیم رو با عذاب وجدان و نگرانی از آینده نگذرونم.
شما هم تجربهتون رو در این این مورد و نظرتون رو در مورد ویدیو بهم بگین.
آیا شما هم چند پتانسیلی هستین؟
من هرکاری کردم نتونستم زبونش رو فارسی کنم ولی خیلی لازم دارم که این ویدیو رو ببینم چون دقیقا یکی از همین آدمهام☹ ممنون بخاطر این پستتون😍
یه آپدیت به پست اضافه کردم دوباره چک کن این دفعه میتونی درستش کنی 😄
وای مرسییی دیدمش چقد خوب بود انگار منم که دارم زندگیمو میگم😍😅
به منم یاد بدین چطور فارسی ببینم
روی عکسی که پایین ویدیو گذاشتم توضیح دادم. یه بار روی صفحه کلیک کنین و وقتی آپشنها اون پایین اومد روی اون سه تا نقطه که تو عکس هست بزنین و Persian رو انتخاب کنین.
مرسی. مرس لحظایی که زندگی کردی رو به اشتراک میذاری
چقد تد خوبی بود،عالی بود من همیشه با این حس نارضایتی و ناراحتی از خودم زندگی کردم که معلوم نیست چی از زندگی میخوام و آخرشم هیچی نمیشم درحالیکه همه دارن روی یه چیز متمرکز میشن و به یه جایی میرسن. همیشه به خودم گفتم که یه آدم بدون پشتکار و بی اراده ام که خیلی چیزارو رها کردم. همه همیشه تشویقم کردن که فقط یکی از بین تمام علایقمو انتخاب کنم و همونو تا آخر ادامه بدم و من اینقدر با این اضطراب و دلهره که باید کدوم یکیو انتخاب کنم که حوصلم ازش سر نره یا هیچوقت رهاش نکنم دست به گریبان شدم که یه جایی کلا دست از هرکاری کشیدم و گفتم تا وقتی نفهمم چی میخوام هیچکاری نمیکنم! اما خب باید قبول کنیم که اینجوری بودن وقت و هزینه خیلی زیادی میخواد تا یه جایی آدم… ادامه دیدگاه »
منم یک مولتیپنشال هستم…ای کاش کسی بهمون اهمیت میداد…فکر کنم بایدواسمون یه روز جهانی در نظر بگیرن…راستشو بخواید من واقعا ایده های ترکیبیه زیادی توی ذهنم دارم…ولی کو خریدار؟ 😅
من از بچگي همينجور بودم كلاس سفالگرى و نقاشي و داستان نويسي رفتم،يه مدت كلاس ويولون رفتم اما هميشه دلم پيش سازاي سنتي بود،عاشق ورزشم بودم، شنا و واليبالم عالي بود،دبيرستان كه رسيدم دلم ميخواست ادبيات بخونم، طراحي صنعتي بخونم، گرافيك بخونم،حتي يه مدت رفتم سر كلاس نقشه كشي صنعتي،اما ادبيات پيروز شد،البته اون موقع تهران نبودم و رشته مورد علاقه ام طراحي لباس بود كه اون سال ثبت نام نداشت،دانشگاه هتلداري قبول شدم يادمه تو درسامون باستان شناسي داشتيم چند واحد و من هميشه حسرت مبخوردم كه چرا باستان شناس نيستم،تو دوره ليسانس هتلداري چندبار تصميم گرفتم انصراف بدم،دلم ميخواست روزنامه نگاري يا ادبيات نمايشي بخونم،برحسب اون علاقه به روزنامه نگاري رفتم كارآموزي و شدم خبرنگار،بعد ليسانسم با اينكه ارشد قبول شدم به خودم گفتم ديگه تمومش كن،پيگير شدم كه طراحي لباس بخونم و حالا ترم آخرم،اما الان دلم… ادامه دیدگاه »
ویدیو خیلی جالبی بود من همیشه علاقه های زیادی داشتم و توی کودکی نوجوانی خیلی تشویقم میکردن که همه این علایق رو دنبال کنم تا وقتی که به کنکور رسید، اینجا بود که کلاس های هنری که میرفتم رو قطع کردم، همه جنبه های دیگه زندگیم رو کنار گذاشتم چون جو جامعه اینو ازم میخواست و فقط چسبیدم به یکی از علایقم. خداروشکر توی اون زمینه ای که دوست داشتم تحصیل کردم، و توی رشته ام که کامپیوتر هم هست همزمان چیزهایی پراکنده ای رو علاقه مند میشدم و مطالعه میکردم جنبه های مثبت مالتی پنشیال بودن برام توی رشته خودم رخ داده و این باعث میشد همیشه سرگروه باشم یا بعدها توی جلسه های مشاوره روی حرفام خیلی حساب میکردن،بعد از تموم شدن ارشد بود که یه احساس تهی بودن بهم دست داد، اینکه من این همه علاقه داشتم… ادامه دیدگاه »
خییییلی خوب بود و به دلم نشست…یه جاهایی حتی احساس طفلکی بودن بهم دست داد که تا حالا چقدر خودم خودمو نقد کردم و خیلی از چیزایی که حس میکردم دوست دارم یاد بگیرمو تجربه کنمشون رو تو دلم سرکوب کردم مرسی نسترن عزیز بخاطر حالِ خوبِ این پست و ویدیو که به اشتراک گذاشتی❤️
امشب میتونم راحت بخوابم . با این همه جنگ و مجادله ای که تمام این سال ها با خودم داشتم.
خیلییییی ممنون عالی بود واقعا
میشه راهنمایی کنید چه طوری باید ویدیو رودانلود کنم؟
تو قسمت منبع ویدیو رو از سایت خود تد میتونی دانلود کنی
ممنون از راهنماییتون
عالی بود … سالیان سال خودم و به خاطر این خصوصیت سرزنش می کردم و از اطرافیان هم سرزنش می دیدم حالا دیگه چشمم باز شده و میتونم جواب خوبی برای خودم و دیگران داشته باشم… ممنون نسترن جان بابت این پست
خيلي ممنون نسترن جون💜😘
ميشه رو توييتر شيرش كنم بقيه ام ببين؟
آره حتما
سلام بسیار بسیار عالی بود،فقط کاش میگفتین چی جوری میشه با زیرنویس فارسی دانلودش کرد چون احتیاج دارم هر روز نگاهش کنم.منم چند پتانسیلی هستم و با اینکه این موضوع رو درک کرده بودم اما همیشه هم ناراضی بودم از اینکه چرا تا یه چیزی رو یاد میگیرم رهاش میکنم و دیگه علاقه ای به دنبال کردنش ندارم.تک تک جملاتش رو با تمام وجود درک کردم.جالب اینجاست هر کاری رو هم که شروع میکنم همه اساتید بهم میگن تو در این حرفه استعداد داری حتما تا آخرش برو و ادامه اش بدی قطعا موفق میشی ولی وقتی چالش هاش برام تموم میشه رهاش میکنم و دیگه ادامه نمیدم حتی هروقت میشنوم این جمله رو که من تو این کار استعداد دارم خنده ام میگیره و میگم مگه یه آدم میتونه تو این همه زمینه و حرفه های بی ربط به… ادامه دیدگاه »
وقتی اسمش میاد که باید برم سرکار تمام اضطرابی که من رو میگیره اینه که حالا چی جوری وقت کنم به علایقم برسم و یاد بگیرمشون چی جوری با این وقت اندک باز تو یه حرفه جدید از نو شروع کنم.دعا میکنم همه ما چند پتانسیلی ها بتونم از اشتراکات یه چیز جدید خلق کنیم و موفق و پولدار بشیم تا بتونیم باز با پولامون تجربه های جدید یاد بگیریم
سلام نسترن جانه من هم متاسفانه همینجوری هستم و هی از این شاخه به اون شاخه میپرم و بدترش اینه که من همه چیو نیمه کاره رها میکنم و هنوز هم نتونستم راه حلی پیدا کنم و این ویدئو رو هر کار میکنم نمیتونم ببینم برام پلی نمیشهم اگه ممکن لطفا راهنماییم کن ممنون
اینترنتت رو چک کن احتمال مشکل از همونه. چون سایتی که ازش ویدیو رو گذاشتم فیلتر نیست و با سرعت اینترنتت کیفیتش رو تنظیم میکنه.
اما من نفهمیدم برای حلش باید چکار کرد فقط فهمیدم ویژگی خوب و کارآمدی هست. اما من هنوز مشکل امتحان کردن رشته ها رو دارم و برداشتی از آموخته هام نکردم
به نظرم همین که بفهمیم مشکلی نداریم و اون قسمت نگرانی و عذاب وجدان رو از خودمون دور کنیم، یه قدم به جلوئه و ذهنمون برای بهره برداری از آموختههامون آمادهتر میشه. باز هم اگر مطلب خوبی در این باره پیدا کردم حتما میذارم
خیلی عالی… ممنونم ازتون… حالم رو دگرگون کرد
سلامی دوباره. نسترن جون من دیدم ویدئو رو خیلی خوب بود اما یه سوال من متاسفانه همه چی رو نیمه رها میکنم مثلا یک ترم کارگردانی خوندم بعد یک ترم گریم بعد دلم میخواست برم عکاسی که نشد پول دروبین اینا نداشتم بخاطره حرف بابام یه ترم حسابداری خوندم و اونم ول کردم یا کاشت ناخن یاد گرفتم ولی بخاطره وسواس زیاد نتونستم کار کنم چون به جسم اعصابم داشت لطمه میزد به شدت دو ترم هم بازیگری خوندم و ۱۵ روز تو شرکت قطعات خودروسازی کروز کار کردم ۱ماه تو یه فروشگاه ۱ماه تو استخر بعد جدا از اینا وقتی زیر دست کسی کار میکنم استرس دارم میترسم نگرانم خیلی دوست دارم این مسئلم حل بشه ممنون میشم اگر درا این رابطه مطلبی پیدا کردی به اشتراک بذاری لطفا ممنون دوستم خوب باشی.
آره حتما بازم مطلبی در این باره پیدا کردم میذارم
من نزدیک ۳۰ سالم میشه و بقول شما نمیدونم ب چی علاقه دارم و هدفی ندارم!!
پر از نا امیدی به آینده م
سلااااممم نسترن جان عالي بود من خودم پتانسيلاي خيلي مختلفي دارم و خيلي اذيت ميشم الانم دقيقا جايي هستم كه حس ميكنم هيچ كارو نميتونم انجام بدم تو درس تو ورزش تو هنر وسط يه عالمه انتخاباي مختلف گير كردم ….😶
من نمیتونم ویدئو رو ببینم
رو لینک ویدئو این متن نوشته شده
نشانی DNS سرور embed.ted.com پیدا نشد
اگر با گوگل کروم دیدی با یه مرورگر دیگه مثل موزیلا یا سافاری تست کن
واقعا عالی بود و شکه کننده بود
من چند روز پیش دیگه گریه م گرفته بود چرا من نمی تونم یه کارو همیشه انجام بدم و از خودم پرسیدم واقعا به درد چه کاری می خورم ولق الان انگار کلی آرامش و خوشحالی که به درد همه کارایی که تو ذهنم می خورم ♥این طوری خودم و بیشتر از همیشه دوست دارم♥
خیلی خوب بود.فقط سوالی که همیشه داشتم اینه که این آدم هایی که پتانسیل چندگانه دارند، چطور میتونن خودشون رو نشون بدن؟ چطور میتونن فعالیت کنن؟ چطور میتونن از استعدادشون بهره ببرن؟ همیشه برام سوال بوده کسانی که ایده میدن از کجا شروع میکنن؟ چه کسی خریدار ایده هاشون هست؟
۱ سال ژیمناستیک، ۴ سال بسکتبال(۱سالش حرفه ایی)، ۱سال والیبال، ا سال فوتسال، ۱ سال شنا، ۱ سال بدنسازی و الان ۲ساله که ورزش نمیکنم، فقط پیاده روی.اومدم تهران تنها زندگی میکنم از پس خرج ورزش فعلا برنمیام.تپل شدم و میترسم که لاغر نشم. عاشق ریاضیات، تاریخ و یکم هنر و ادبیات تو راهنمایی. کشته مرده ی شیمی و عربی تو دبیرستان. جز مهندسی واسه لیسانس اصلا گزینه ایی تو ذهنم نبود. بین اونهمه عمران انتخاب کردم. معماری هم دوس داشتم، مامانم میگفت کم حوصله ایی واسش. نزدیک ترین عمران بود که برداشتم. کم علاقه ترینی به رشته ام از سال ۲ شروع شد. درسا که علاقه مند میشدم معادلات ریاضی و مدیریتی بود. تموم کردم به موقع. از ۹ سالگی زبان میخوندم اومدم تهران ایلتس گرفتم تو ۲ ۳ ماه ۷ گرفتم، ۸ماه اعزام دانشجو کار کردم، تو ۸… ادامه دیدگاه »
عالی بود نسترن جون. من همیشه فکر میکردم قدرت تصمیم گیری ندارم یا خیلیا بهم میگفتن که آدم مصممی نیستی درصورتی که همیشه میخاستم کارهای متفاوتی انحام بدم که تا حدودی هم تونستم با الویت بندی بیشتر به مسیرم هدف بدم ولی دیگه از این بابت خودم رو ناراحت نمیکنم و اینکه هر مهارتی رو که انتخاب کردم اهرش یه جایی به دردم خورده
وای مرسی عالی بود👌
حس فو العاده ای داره که بالاخره قراره خودم باشم و تو این یه ماه مونده به کنکور هرکی که ازم میپرسه میخوای چی قبول بشی؟افسرده ام نکنه:)))
Woooow/جملات انگار كاملاً براي من بود…منِ چند پتانسيلي…دوس دارم همه ي پتانسيلامو اينجا بنويسم….ولي مطمئنم كاركتر كم مياد…الان فهميدم…نمي دونم بعداً از تصميمي كه الان گرفتم احساس رضايت ميكنم يا نه…ولي دوس دارممم دنبال همه ي پتانسيلامم برم…حتي بيخيال يكيشونم نشم❤️
چقدر ادم اینطورین!منم همینطوریم!الان احساس بهتری میکنم کنار شما!که تنها نیستم.اگه میخواین داستان منو بدونین بدونین که منم مثه خودتون خیلی چیزا رو امتحان کردم موسیقی کلاس زبان رشته های ورزشی مختلف..الانم نمیدونم میخوام چکارکنم و تا وقتی که نفهمم هیچکاری نمیکنم خیلی غمنگیزه برام…الان خیلی کاراهست تو سرم که انجام بدم ولی انقدر برام خسته کننده و حوصله سر بر شدن که نمیخوام انجامشون بدم
سلام من الان هیژده سالمه سال اخر هنرستانم من واقعا نمیدونم چیکار کنم سردرگمم هم ایده های توپ واسه طراحی لباس دارم هم طراحی صنعتی هم گرافیکو این جور چیزا هم میتونم موزیک کار کنم هم روحیه مبازه و سبکای رزمی دارم نمیدونم کدوم رو ادامه بدم واقعا خسته شدم سلیقه عامه پسندی ندارم و نمیتونم با مردم و چیزای مسخرشون قاطی شم لطفا راهنمایی کنید در ضمن خیلی احساس میکنم که باید معروف شم از این دیگه خسته شدم از فراموش شدن میترسم و احساسم اینکه باید همه منو بشناسن
من مدتهاست با این موضوع رو به رو بودم همیشه از همه دوستام اطلاعاتم تو زمینه های مختلف بیشتر بودولی چون اونا میدونستن چیکار میخوان بکنن و من همیشه خدا نمیدونستم احساس ضعف میکردم یه روز اخیر دیگه واقعا بهم سخت داشت میگذشت تا خدا شمارو گذاشت سر راهم و من امروز فهمیدم برعکس اینکه فکرمیکردم خیلی بی عرضه ام که نمیتونم مثل بقیه باشم، اتفاقا من به دنیا اومدم تا آدم متفاوتی باشم خیلی ممنونم بابت اینکه تجربه تون رو به اشتراک گذاشتید
گره زندگیم باز شد خدا گرهای زندگیتو یکی یکی باز کنه❤️
درود من هم اینطور هستم چند پتانسیل هستم مدیریت خوندم رفتم سیاه قلم بعدش رفتم لیزر و زیبایی خوندم بعدش رفتم گردشگری حالا دارم پزشکی میخونم ولی دوست دارم خیاط باشم دیشب داشتم به معلمی فکر میکردم اونم در مناطق محروم یه موقعی به خودم میگم کاشکی از خودم چندتا داشتم کارهامو تقسیم میکردم در ضمن یه چیز خنده دار من حامی حفظ محیط زیست هم هستم یعنی موظف میدونم طبیعت رو باید تمیز کنم این کار اطرافیانم رو کلافه کرده موقع تفریح 🥴🥴من میکاپ کار خوبی هم هستم خدایا خودم موندم اینا همه من هستم🤭 شعر در نوجوانی میگفتم علاقه به دوبله و خوانندگی دارم چند جلسه دوره هاشو رفتم ولی ول کردم موسیقی هم که نگو همش داره خاک میخوره رفتم ول کردم😔 همه میگن مشکل داری شاید افسرده ای نمیدونم چیکار کنم.
دمت گرم نسترن
عالی بود ممنونم
واقعا عالی بود تا الان فکر میکردم مشکلی دارم که نمیتونم مثل بقیه یک هدف و دنبال کنم و توی همون بمونم و خیلی غصه میخوردم اما الان به خودم افتخار میکنم
مرسی از شما و ویدیو فوق العادتون
سلام .الان فقط یه گام رفتم جلو!چرا چون فهمیدم چند پتانسیلی هستم
من دلم میخواد کارای مختلف و تجربه کنم.. حتی اگه هیچی یاد نداشته باشم . باوجود اینک یکم ترس دارم . اما هیجاناتم و اون حس سرکش درونیم خیلی عمیق تره دوست دارم دائم مشغول باشم و کاری که میکنم و دوس داشته باشم ..دعا کنید منم تومسیری که باید قرار بگیرم و هیجاناتم به خاطر شرایط موجودو جو اطراف سرکوب نشه 😢
man alan to sale 99 fahmidam ke man hm injoroam,man alan 18 salame va vaghan khoshhalm azin babat k fahmidm fght mn injori nistam =0
سلام
من نهمیمو میخوام تعیین رشته کنم وقتی میشینم قشنگ فک میکنم میبینم من یه هیج چیزیعلاقه ندارم
یا مثلا به یه رشته مدت زمان کمی علاقه دارم همه دوستام رشته و شغلشونم انتخاب کردن و من هنوزم هیچینمدونم
یه روز میخوام عکاسی بخونم یه روز ریاضی یه روز طراحی خودرو ولیییی خب نمیدووونم بزرگ ترین مسعله منه
به خیلی چیزا علاقه دارم ولی در اصل ندارم
دیگران کمک خاصی بهم نمیکنن چون شتید اونا فقد به یه چیز علاقه داشتند …
من فقد اینو میدونم که دنبال یه شغل هیجان انیگیزم دنبال یه رشته که حوصلم سر نره ازش
اخه من به حوصله سر رفتگی از یه چیز معروفم
من به چیزویی گاهیی وفتا عداقه پیدا میکنم که اصن دیگران بشنون مسخرممیکنن یا میگن تو توی رویا زندگیمیکنی
چههههه کنممممم
کمکم کنیدخیلی حسه بدیه
عاقا اینم بگم که عاشق کارای پر تحرکم از یجا نشین خ شم نمیاد
چند سالی هست که خط کار میکنم ک نمیدونم چطور دووماوردم ولی دوس ندارم خو شنویسی رشته اصلیم باشه میخوامکاری هیجان انگیزو تجربه کنم
خیلی جالبه, من هم اینقدر از این موضوعِ داشتن علایق متنوع و نچسبیدن به یک موضوع نگران بودم که امروز تصمیم گرفته بودم درباره اینکه چطوری هویت شکل می گیره و هویت اصلا یعنی چی تحقیق کنم تا بفهمم چرا نمی تونم هویتم رو فقط با یه علاقه شکل بدم و چطوری شکل بدم؟! مرسی از ویدئو. حالم الان خوبِ خوبه :))
منم همین طور چه کنیم😐
خیلیی ممنون
همیشه فکر میکردم تنها هستم و یک انسان عجیبم خیلی خوشحالم که میبینم حالتم عادیه و انسان هایی مثل من وجود داره
ممنونم بخاطر توضیحات بجا و درستت. همیشه فکر میکردم چون درس پزشکی خوندم باید فقط تواون حیطه کارکنم درصورتی که الان یه طراح لباس هستم و سلامت و طراحی لباس را باهم ادغام کردم. چیزی دراومده که بزودی به دنیا نشونش میدم. ممنونم نسترن جان
حس خوبی پیدا کردم با دیدن این ویدیو، اما راهکار خیلی سخته، این جامعه می خواد تو مثل بقیه یک کاری دنبال کنی و زندگی شروع کنی اما بارم حس میکنیم قربانی انتخابهای دیگرانیم.
گاهی حس میکنم بیخیال رویا همین زندگی معمولی برام ارزو شده
اما از طرفی حس میکنم خدا رسالتی به هممون داده اگر رد کنیم یکی دیگه انجام میده ک حسرتش برای ماست.
ممنون نسترن واقعا نمیدونستم مشکل از کجاست اول انسانی بودم ولی دیدم همه دوستام رفتن تجربی من تنهام منم رفتم تجربی الانم اصلا خوشم از تجربی نمیاد حتی لای کتابا رو هم باز نمیکنم هر چند کلی هزینه بابتشون دادم اون موقع فکر میکردم دوس دارم پزشک شم ولی الان دوس دارم برم رشته کامپیوتر ب موسیقی هم علاقه شددددددیییید دارم با وجود مخالفت های مادرم ضبط و قراره ک گیتار هم بخرم و اینکه هر موقع رفتم واسه خرید لباس اولین فروشگاه خرید کردم ولی لباسام برام زود تکراری میشه و بخواطر این دوس دارم پولدار شم ک بتونم تمام علایقمو ب آغوش بکشم مرسی از مطالبت
من
یه ادم بدبخت گمراهم
که دلش میخواد جراح شه تکنسین امبولانس شه ،اتش نشان شه،خلبان شه،موزیسین ،مدیر برنامه و مترجم شه،پرستار شه ،هنرمند شه ،از طرفی جرعت انتخاب هیچ کدومو نداره و نمره های سال هشتم بشدت پایینه و احساس احمق بودن میکنه و مادر پدرشم میگن به هیجا نمیرسه و بش سرکوفت میزنن از طرفی میخواد در اینده ادم موفقی باشه کسی میتونه بگه من بی روحیه بدبخت الان چیکار کنم؟
من حالم بد تر شد الان نمیدونم چند پتانسیلی هستم یا نه یه جورای سر در گمم
امتحان کردن علایق ، هزبنه میخواد مثلا من خودم خیلی دلم مبخواد پیانو زدن رو یاد بگیرم ولی نمیتونم پیانو تهیه کنم و خبلی علایق دیگه دارم که به خاطر هزبنه بالا امکان دنبال کردن رو ندارم …
شما میتونی با هزینه کمتر یه صفحه پیانو بگیری به بلندگو وصلش کنی
منم چند پتانسیلیم مجبورم برای اینکه خوانوادم هی نگن نصفه کارهارو ول میکنی یا تو تنبلی مجبور میشم سر کاری برم که دویسش ندارم در حالی که دلم یه جای دیگر هست اما علایقمم نصفه ول می کنم به ته نمی رسونم
مرسی مرسی مرسی که این مطلب رو به اشتراک گذاشتی